Van uitstel komt geen afstel

Gedwongen door de omstandigheden gaat de toneelvoorstelling op zaterdag 19 december as. niet door. De recente nieuwe maatregelen in verband met de bestrijding van het coronavirus hebben ons geen andere keus gelaten.
Vanzelfsprekend is dit besluit genomen na overleg met de acteurs. De eerste aanmelders, de zogenaamde 'early birds' hebben inmiddels een persoonlijk bericht gehad.

In een volgende nieuwsbrief medio december zullen we nieuwe plannen verder toelichten. Vooralsnog gaat het concert met Erwin Deleux en Liesl Stevens op zondag 23 januari door. We denken verder na over een manier om ook in dit 2de Coronajaar toch iets te kunnen betekenen  voor de Stichting Mamita Alice. In geval jij misschien een gouden idee hebt, deel het met ons.

Tot slot een korte parabel uit de Chinese traditie ...

"Het kan goed zijn, het kan slecht zijn”

In een dorpje op het Chinese platteland, leefde een boer met zijn zoon.  Naast hun hut en het land was hun enige bezit van enige waarde het paard. Zo konden ze het land bewerken en in alle bescheidenheid rondkomen. Op een dag brak het paard door de omheining en rende weg. Die avond kwamen de dorpelingen bij de Chinese boer op bezoek om hun medelijden te betuigen.  "Wat vreselijk!” zeiden ze: "Hoe moet het nu met het land? Je paard verloren, wat een ongeluk!” Maar de boer glimlachte rustig en zei: "Het kan goed zijn, het kan slecht zijn.”
De dag daarna gingen de boer en zijn zoon weer aan het werk op het land en voor enige tijd maakten ze er het beste van. Tot op een dag het paard weer kwam aangelopen. En in zijn kielzog nam hij een kudde van tien wilde paarden mee! Die avond kwamen de dorpelingen weer bijeen om hun gelukwensen te geven: "Wat een geluk! Wat geweldig! Je bezit zo maar vertienvoudigd!” Maar de boer glimlachte rustig en zei: "Het kan goed zijn, het kan slecht zijn.”
Het enige dat ik weet, is dat mijn paard weer terug is en dat er tien andere paarden bij zijn.” De volgende dag wilde de zoon proberen of hij de paarden kon temmen en klom op de rug van een wild paard. Deze was hier echter niet van gediend en bokte net zolang totdat de zoon met een flinke smak op de grond belandde en beide benen brak. Die avond stonden de dorpelingen weer op de stoep: "Wat vreselijk! Je zoon! Beide benen gebroken! Nu kan hij niet helpen op het land! Wat een ongeluk! Hoe moet dat nu?” Maar de boer glimlachte rustig en zei: "Het kan goed zijn, het kan slecht zijn.” Het enige dat ik weet, is mijn zoon zijn beide benen gebroken heeft.”
De volgende dag kwam er bericht dat er een oorlog was uitgebroken en dat alle jongemannen die daartoe in staat waren zich onmiddellijk moesten melden om een leger te vormen. De zoon van de boer mocht dus gewoon thuis blijven.
En de boer glimlachte opnieuw ….